Slotviering – “Kleine woorden die doen groeien…”
Welkom
Welkom in deze viering waarin aandacht voor thema’s als zaaien, groeien, een
klein begin, vertrouwen, kwetsbaarheid, en aan ons de uitdaging om er één geheel
van te maken.
In het evangelie van Marcus lezen we hoe het koninkrijk van God kan ontstaan en
dat dit kan beginnen als een klein mosterdzaadje. Iets kleins dat uit kan groeien tot
iets moois. Het wortelt en groeit door zorg en aandacht. En soms groeit het juist in
de stilte, de rust,de afstand.
Morgen is het vaderdag. Is er een vaderfiguur in jouw leven, iemand die je heeft
gevormd, niet altijd bewust, maar met vertrouwen en liefde? Heeft iemand voor
jou iets gedaan of gezegd wat veel voor je betekent heeft? Het was misschien maar
klein op dat moment. Maar het bleek te ontkiemen bij jou en is uitgegroeid in jou
omdat het precies iets was dat zo bij je paste, je zo goed deed.
Wij allen zaaien door wie we zijn aan de mensen om ons heen. Soms kun je zien
dat iets van dat zaaien voortleeft in de ander, het was iets wat paste bij de ander.
Hoe is het voor je als je daar iets van mag aanschouwen?
De vakantie staat voor de deur, een tijd van bezinning, rust en ontspanning en wie
weet vinden we een zaadje of zaaien we zelf ?
We zijn binnengekomen met een grote bak met aarde. Deze bak symboliseert het
thema van deze viering; we zaaien – we wachten – we verzorgen en we hebben
vertrouwen.
Een hele opsomming, die ons vandaag aan het denken mag zetten ; we wensen u
een inspirerende viering toe.
Mosterdzaad
Kleinste van de zaadjes
gezaaid in vruchtbare grond groeit het uit tot een machtige boom
Takken met ruimte voor iedereen
rust en koelte in zijn schaduw
Gezaaid in onvruchtbare grond
wacht het zijn tijd
al duurt het jaren
verliest niets van zijn kracht
maar wacht geduldig.
Dat zaadje in elk van ons geplant
kiemt met één blaadje en één wortel
Soms weet je zelf niet
dat het zaadje in jou wortel heeft geschoten
kleine ontkiemende twijgen
worden door het leven van alledag
gemist
ondergesneeuwd
onderschat
maar ongemerkt wortelt het zich stevig
laat zich niet meer opzij duwen
maar opent die soms diep verstopte kern
van liefde en medeleven
puurheid en gevoel
tegen alle oppervlakkigheid onverschilligheid en egoïsme in.
(Marielle)
Een brief geschreven door een vader
“Vandaag is het de verjaardag van mijn ex-vrouw, dus ben ik vroeg opgestaan
en gaf ik een ruiker bloemen, een kaartje en een geschenkje mee met de
kinderen om die aan haar te bezorgen. Bovendien hielp ik hen met het bereiden
van een ontbijtje voor hun mama. Zoals gewoonlijk vroeg iemand mij waarom
ik dit in godsnaam blijf doen. En dat irriteert mij mateloos, dus heb ik besloten
om het aan jullie uit te leggen.
Ik voed twee kleine jongens op. Hoe ik met hun moeder om ga, daarmee geef
ik hen een voorbeeld. Het zal mede bepalen hoe zij naar vrouwen kijken en hoe
ze vrouwen benaderen, en ook hoe ze denken over relaties. En nog meer in
mijn geval, omdat wij uit elkaar zijn. Dus als je een goede relatie niet als
voorbeeld meegeeft aan je kinderen, raap dan je boeltje op en begin
opnieuw.Sta hier boven en wees een goed voorbeeld. Dit is belangrijker dan
jezelf.
Voed je kinderen op tot goeie mannen en goede vrouwen. Alstublieft.
De wereld heeft hen nodig, meer dan ooit tevoren.”
Kinderen doen niet zoals we hen zeggen, ze doen de dingen zoals wij ze doen.
Sta eens stil …
Sta eens stil en kijk om je heen
kijk naar de ongerepte natuur
waar bloemen bloeien,
waar bomen groeien,
waar dieren leven,
waar bladeren ritselen,
waar beekjes kabbelen en waar er bijna volledige stilte heerst.
Kijk naar de lachende mensen,
spelende kinderen
en mensen die elkaar liefhebben.
Sta eens stil en kijk om je heen
je zal merken dat er dingen
zijn die je nooit eerder opmerkte
en dit zijn vooral de kleine,
vanzelfsprekende dingen.
Maar het zijn juist die zaken
die zo waardevol zijn.
Iedere lach, bloem of boom, mens of dier,
ieder mooi gebaar of lief woord
maar ook angst en pijn,
elk van deze zaken is telkens uniek.
Daarom draag er zorg voor, koester het,
draag het mee in je hart en gedachten
en maak er voldoende tijd voor vrij.
Daarom…
Sta eens stil en kijk om je heen.
We begonnen met een mini-workshop BoomWhackers om met het Ritme aan de slag te gaan.
’s Middags zijn we lekker buiten op pad gegaan, a.d.h.v. puzzelstukjes welke een foto van Frizzle Sizzle vormde werden groepjes ingedeeld.
Eenmaal terug bij ons onderkomen in Otterlo hebben we van een heerlijke maaltijd kunnen genieten die door een paar koorleden gemaakt was.
De opening werd gedaan door ‘De Wandelclub’ met gelijknamig lied in uiteraard een passende outfit.
