Bartensvol licht – Kerstmis 2019
Kerstmis 2019
De kaarsen branden en wij gaan zoeken, zonder woorden, naar de zin van morgen, van elke dag van ons leven.
Kerstmis, een feest vol tederheid in een harde wereld waar terrorisme verderf zaait en mensen bang zijn, waar groepen massaal op de vlucht slaan naar een betere toekomst.
Een harde wereld, waar ziekte en pijn ons moedeloos kunnen maken waar we door persoonlijk leed, echtscheiding en ruzies elkaar verliezen waar barsten ontstaan in het leven van alle dag.
Een harde wereld, waar door wij door individualisme van elkaar vervreemden, waar eenzaamheid ons kan verlammen, waar wij beschadigd kunnen raken en gebroken worden.
Kerstmis, het feest van de geboorte van een Redder, samen op zoek, op zoek naar de stilte van de nacht. Waar opnieuw de vrede wordt geboren, in stilte…
Kerstmis
In stilte is het Kind van vrede geboren.
Door het Kind weerklinken woorden van aanmoediging en meevoelen, op elk moment van ons leven.
“Ik wil jou licht ontsteken, Ik ben het die jouw vlam doet branden en jou doet leven. Ik verlang dat ook jij licht zult worden in deze tijd.”
“Vraag niet hoelang, voor wie of waarvoor … maar laat het licht in je leven branden, dan kan Ik door jou wat warmte in deze wereld brengen.”
Het volk dat nu in het donker leeft, zal een stralend licht zien.
De hemel breekt open, een helder licht zal schijnen in het land waar het nu nog donker is.
De komst van Gods Zoon zal een breekpunt zijn, een nieuwe tijd breekt aan.
Barstensvol licht
Niet het gladgestreken leven is mooi; juist dat leven dat barsten heeft opgelopen, daar kan het licht doorheen komen.
Overal zit wel een barst in, vaak een barst of breuk die niet te lijmen valt.
Maar juist door barsten straalt het licht door.
Het Kerstfeest breekt aan en breekt door.
De wereld op een doodlopend spoor, barst aan alle kanten.
Dit Kind breekt daar doorheen.
Klein, kwetsbaar, volkomen weerloos, afhankelijk van anderen, een kind dat liefde en zorg nodig heeft.
Als een straal van licht schijnt Hij door de barsten en breuken in ons bestaan.
Met al onze barsten en breuken mogen wij staan in Zijn licht en zichtbaar worden.
Kijk een kind
De herders hielden de wacht …
Opeens was er een licht. Een vreemd, helder licht. Een hemels licht.
Een engel verscheen en kondigde de geboorte van de Verlosser aan.
De herders zijn als eerste gegaan. Ze hebben gekeken. Ze hebben zicht verwonderd.
Wat zagen ze?
Een kindje, een baby waar niets bijzonders aan te zien was.
Niet de uitstraling van een sterke redder. Niets wat kon wijzen op grote daden.
Alleen maar kind. Alleen maar mens.
Toch geloofden zij: dit is de redder.
Dit is de Messias van God.
De God die gekomen is om mensen te redden.
Zo kwam God in deze wereld.
Een kind is ons geboren, het teken, het bewijs van de vrede die komt.
We lezen bij de profeet Jesaja 9.5
“Want een Kind wordt geboren, een Zoon wordt ons geschonken. De heerschappij rust op zijn schouders; men noemt hem Wonder van beleid, Goddelijke held, Vader voor eeuwig, Vredevorst.”
Andere namen geef ik Uw zoon: Eerste van de mensen, troost in verdriet, hoop in verslagenheid, licht in de duisternis, gids voor de verlorenen, tranen voor de verharden, vrede voor de volken, recht voor de armen, kind voor de sterken, vertedering voor de machtigen, glimlach voor de angstigen, genezing voor de zieken, bezoek voor de eenzamen, ruimte voor de benepenen, droom van een mens, bron van mededogen, trouwe vriend, beminde, kwetsbaar kind, God met ons, Emmanuël.
Na de communie
Er is een barst in alles, dat is hoe het licht naar binnenkomt.
Juist door de barsten in het leven, kan het licht naar binnen.
Niet als we ons een harnas aanmeten, als we ons beter voordoen dan we zijn, als we hoogmoedig blijven.
Dan kan het licht niet naar binnen: Zijn licht, het licht van het kwetsbare Kerstkind.
Het Kind dat zich immers ook helemaal niets verbeeldt, maar juist de nederigste plaats opzoekt, weerloos wordt als een pasgeborene.
Juist door eerlijk te zijn over die barsten, over onze gebrokenheid, over onze littekens, kan het licht naar binnen.
Dat maakt ons zoveel echter, zo nabijer ook voor anderen.
Kwetsbaarheid is de weg naar verbinding.
En verbinding is de basis van ons bestaan.
Het geeft ons leven betekenis en zin.
Het zet ons in beweging als we het lef hebben om kwetsbaar te zijn.
Door alle barsten licht uitstralend naar de ander: Zalig kerstfeest.
